poniedziałek, 18 listopada 2013

Lekcja organizacyjna

Większość z Was pewnie już to wie. Nie można jednak generalizować i na początek garść podstawowej wiedzy. Zaimki osobowe oraz końcówki osobowe czasowników.

Zacznijmy od tłumaczenia zaimków osobowych:


Zaimki osobowe
Ich
Ja
Wir
My
Du
Ty
Ihr
Wy
Er
Sie
Es
On
Ona
Ono
sie
Sie
Oni
Państwo

W języku niemieckim, podobnie, jak w polskim, czasowniki przyjmują formę osobową, trzeba więc zastosować do nich odpowiednie końcówki. Tak, jak po polsku nie powiemy "Ja mówić" czy "Oni mieszkać".

Definicję pomoże zrozumieć nam czasownik wohnen (mieszkać). Większość niemieckich czasowników jest skonstruowana na zasadzie rdzeń główny + końcówka. Tą końcówką są zazwyczaj dwie ostatnie litery, czyli -en.
Jak zatem odmienić czasownik przez osoby? Banalnie proste:
  • od czasownika odcinamy końcówkę "-en"
  • i do rdzenia czasownika dodajemy końcówkę odpowiednią dla danej osoby.
Końcówki dla poszczególnych osób znajdziecie poniżej w tabelce:


wohnen (bezokolicznik)
Ich
wohne
Wir
wohnen
Du
wohnst
Ihr
wohnt
Er
Sie
Es
wohnt
sie
Sie
wohnen

Zatem niemieckie tłumaczenie zdania "Mieszkam w Berlinie" będzie brzmiało "Ich wohne in Berlin".
Banalnie proste :)

Musicie jeszcze pamiętać, że czasowniki, których temat kończy się na -t, -d, -m, -n, otrzymują przed końcówką osobową dodatkową samogłoskę "e". Ale tylko w 2 i 3 os. liczby pojedynczej oraz w 2 os. liczby mnogiej. Poniżej przykład na czasowniku arbeiten, czyli pracować:

Czasowniki słabe, temat kończy się na -t, -d, -m, -n
Ich
arbeite
Wir
arbeiten
Du
arbeitest
Ihr
arbeitet
Er/Sie/Es
arbeitet
Sie/Sie
arbeiten

2 komentarze:

  1. Mały błąd w tabelce: Ihr - Wy (a jest Oni). I w nagłówku: Zaimki osobowe (a nie osobowy).
    :)

    OdpowiedzUsuń