Czasowniki słabe i mocne

Ucząc się gramatyki języka niemieckiego często słyszymy wyrażenia "czasownik regularany", "nieregularny", "słaby", "mocny". Teoretycznie wiemy jaka jest różnica między czasownikiem regularnym a nieregularnym. Teoretycznie i... na początku nauki. Znacznie później, gdy zaczynają się schody często nie pamiętamy czym jeden od drugiego się właściwie różni. Dziś mała ściągawka.

Czasowniki słabe to te, które odmieniają się regularnie. Czyli poprzez usunięcie formy bezokolicznika, czyli -en i dodanie odpowiedniej końcówki osobowej do rdzenia czasownika.

Przykład:

machen - (robić) - forma bezokolicznikowa

du machst (ty robisz) - odmiana w formie osobowej.

Dla przypomnienia, tabelę z odpowiednimi końcówkami osobowymi znajdziecie tutaj.

Czasowniki mocne to takie, które w odmianie zmieniają w 2 i 3 os. liczby pojedynczej swoją samogłoskę rdzenną. Brzmi niejasno, ale na pewno niejednokrotnie się już z takimi spotkaliście. Przykładem może być czasownik helfen - pomagać. Zobaczcie jego odmianę:

Czasownik mocny „helfen”
Ich	helfe	Wir	helfen
Du	hilfst	Ihr	helft
Er/Sie/Es	hilft	Sie/Sie	helfen

Podobnie jest na przykład z czasownikami:

backen (pieć) - du bäckst, er bäckt

treffen (spotykać się) - du triffst, er trifft

Niestety, nie ma reguły na to, który czasownik jest słaby, a który mocny. Trzeba się tego po prostu nauczyć. Ale na pocieszenie powiem, że przychodzi to z czasem raczej łatwo, bo gdy mówimy i czytamy dość sporo po niemiecku, odmiana czasowników jest raczej naturalna i nie ma znaczenia czy czasownik jest regularny czy nie.

I na koniec, nie trudno jest się domyślić - czasowniki słabe nazywamy regularnymi, czasowniki mocne inaczej to nieregularne. Ot i tyle teorii.

(zdjęcie: elabor.pl)