Pułapka waluty

Dzisiaj post krótki, ale treściwy, bo w sumie o pieniądzach nie powinno się długo dyskutować.

Wspomniałam już kiedyś tutaj, że od razu po przyjeździe do Niemiec w człowieku włącza się taki odruch bezwarunkowy polegający na tym, że przeliczamy ceny w tutejszych sklepach na złotówki. Ja też tak miałam. Przez pierwsze trzy tygodnie, a może miesiąc, przeliczałam wszystko. Robiłam to ze zwykłej ciekawości bo często się słyszy, że w Eurolandach jedzenie jest droższe. 

Ale nie o przeliczaniu będzie dzisiaj mowa, tylko o tym, co dzieje się kiedy nasz mózg przestaje myśleć w kategoriach "złotówki".

Na początek parę przykładów z dnia dzisiejszego. Będąc w sklepie stałam w baaaardzo długiej kolejce. Miałam więc czas przejrzeć półki stojące przy kasie. Co zobaczyłam?

Na początek duże opakowanie Rafaello - 2.99, potem mały czekoladowy torcik - 0,69, następnie mój wzrok padł na opakowanie ciastek w czekoladzie - 1,19, po czym kątem oka zobaczyłam jeszcze batonik Kit Kat - 0,99.

Ceny oczywiście w Euro.

Ale o co mi chodzi?

Pułapka waluty w moim przypadku polega na tym, że mój mózg wysyła sygnał ręce: "Zobacz, oto czekoladowy torcik miniaturowej wielkości, leży tam, zaraz przy kasie, tylko 0,70. Weź!". No i ręka sięga. Gdybym ten sam torcik, z tą samą ceną zobaczyła w pierwszym tygodniu pobytu w Niemczech lub jeszcze w Polsce, zapewne mój mózg wysłał by taką wiadomość: "Prawie 3 złote za takie małe g...wno? Weź już lepiej to Prince Polo za 1,50 zł. Leży obok".

W skrócie chodzi o to, że widząc mniejszą cenę łatwiej jest sięgnąć po dany produkt. Łatwiej przychodzi mi kupienie paczuszki ciastek w cenie 1,19 niż 5. I nie ważne w tym momencie jest to, że jedna cena jest w Euro, a druga w Złotówkach. Liczy się wyłącznie liczba.

I tak, wróciłam dziś z zakupów z torcikiem i paczką ciastek. Bo przecież razem to niecałe 2 euro...

(zdjecie: kontostudenta.pl/)